Jednym z obszarów działalności animacyjnej w bibliotece są zajęcia biblioterapeutyczne. Kierowane są do wszystkich chętnych dzieci, a prowadzone głównie w okresie wakacji i ferii.

Celem tych zajęć jest wspomaganie dzieci w ich rozwoju. Biblioterapia opiera się głównie na wykorzystywaniu terapeutycznych wartości literatury. Daje bowiem szanse oderwania się od smutnej rzeczywistości. Pomaga zrozumieć siebie i innych ludzi. Staje się punktem wyjścia do rozważań nad własną sytuacją życiową, nad sposobem pomocy samemu sobie.

Obserwując dzieci widać, że czytanie staje się istotnym elementem ich psychicznego dojrzewania, prowadząc do istotnych zmian w ich zachowaniu. Dzieci, które uczestniczą w tych zajęciach mają dostarczane bodźce do rozwoju emocjonalnego. Przyczynia się to do wzbogacenia ich wyobraźni, rozszerzenia zakresu spostrzeżeń i pojęć oraz dostarczenia im doznań zastępczych. Czytanie przyczynia się również do kształtowania u nich pożądanych postaw, wzbogacania słownictwa, przyrostu wiedzy. Staje się również inspiracją do różnych form aktywności intelektualnej – recytacji, dyskusji, działalności plastycznej i muzycznej. Często stanowi po prostu jedną z form rekreacji.

Przebiegający proces postępowania biblioterapeutycznego składa się z kilku etapów. Pierwszym z nich jest samodzielne czytanie, słuchanie lub oglądanie książek, fragmentów utworów, spektakli teatralnych lub filmowych adaptacji utworów literackich. Drugi polega na identyfikacji z bohaterami literackimi. Są to również przeżycia doznawane podczas kontaktu z zaleconym dziełem, które mają na celu uaktywnienie lub emocjonalne wyciszenie uczestnika zajęć. Kolejny dotyczy odreagowania psychicznych napięć i blokad, które dają odczucie ulgi. Czwarty etap dotyczy wglądu w samego siebie – przepracowania ważnych osobistych problemów czytającego. Ostatni poziom dotyczy zmiany w postawie lub zachowaniu uczestnika biblioterapii. Należy podkreślić, że opisane formy oddziaływań wychowawczych poprzez literaturę nie zawsze skutkują miarodajnymi efektami.

Jest to praca z młodym człowiekiem, nie do końca poznanym i ukształtowanym, o specyficznych potrzebach emocjonalnych. Wynikają one z deficytu szeroko rozumianej miłości, gdyż są to w głównej mierze podopieczni świetlicy środowiskowej.

Nie tylko literatura, ale klimat biblioteki – miejsca w którym omawiane zajęcia się odbywają, wpływają kojąco na te dzieci.